Toespraak bij afscheid van Dirk Hoogervorst als voorzitter van ROEP Kennemerland ,ROEP vergadering (13-12-2000)

TERUGBLIK OP VOORZITTERSCHAP VAN DIRK

De eerste keer dat ik de naam Hoogervorst hoorde was toen ik in 1980 samen met collega Tom vd Vlis contact zocht met het toenmalige Ziekenfonds Spaarneland, om te vragen of zij een vergoeding wilden bieden voor kortdurende psychologische hulp.

Men was niet ongeinteresseerd maar raadde ons aan om contact op te nemen met twee collega,s die een paar maanden daarvoor een soortgelijke vraag hadden gesteld. Wij kenden deze heren niet, zij heetten Hoogervorst en Smitskamp. Toen wij met Dirk en Joost contact hadden gezocht stelde Dirk voor om ook andere psychologen die kortdurende hulp boden in Zuid Kennemerland te benaderen om SAMEN een sterker aanbod te kunnen doen aan het Ziekenfonds. SAMEN. In feite was dit het begin van het Psychologen Overleg Kennemerland de voorloper van het ROEP Zuid en Midden Kennemerland

Dirk werd voorzitter en is dit tot vandaag gebleven.

In eerste instantie waren bij de vereniging aangesloten: Dirk, Joost, Tom, Eddy, Ben, Yvon (+) en ik.

Kort daarna sloten zich aan: Henk, Conny, Els en Jan.

In de jaren 90 werden lid: Emmeli, Lydia, Jolanda, Mechtild en Vishnu

Afgelopen jaren kwamen erbij: Astrid en Ellen en een paar maanden geleden:

De antroposofische collega’s Henriette Dekkers Appel en Rob Kooij. Marja, Maartje, Anne, Trees en Peter .

Ook lid geweest maar om diverse redenen gestopt : Jolanka Laagland, Marian Elkerbout, Carla Andriessen (+) , Ingrid Rijs ,Charlotte Kingerling en Lies Klumper. Ben ik iemand vergeten?

Samen zijn dit 30 mensen waarvan de meesten een kennismakingsgesprek met Dirk hebben mogen meemaken.

Dirk, je hebt je in de afgelopen 20 jaar enorm ingezet voor de leden van onze organisatie.

Ik noem een aantal wapenfeiten:

Er heeft in die 20 jaar een sterk accent gelegen op de onderhandelingen met het Zilveren Kruis Je bent in deze besprekingen steeds de centrale figuur geweest .

In het begin van de jaren 80 moesten wij zwaar onderhandelden over een bedrag van rond de f90.000 voor alle eerstelijnspsychologen. Alle. Tegenwoordig geeft het Zilveren Kruis dergelijke bedragen gewoon weg aan EEN praktijk en is het totale budget voor eerstelijnspsychologische hulp bijna vervijftienvoudigd.

Steeds weer trokken de beroepsonderhandelaars van het ziekenfonds aan het kortste eind of zij nu van de Griend, Nijhof, de Jong, Klok, Meijerhoff, Viscinescu , Bruinsma, Verdonk,den Hollander, van Tiel of Glasbergen heetten.

Veel van deze sessies heb ik samen met Henk mogen meemaken en ik was vaak geimponeerd door jouw unieke ik mag wel zeggen onorthodoxe wijze van zaken doen:.

De ene keer was je heel amicaal , de andere keer weer zeer formeel ( mevrouw Verdonk ik geef er de voorkeur aan om niet te tutoyeren) .Soms leek het dat je niet goed voorbereid was en kwam je te laat met verwarde haren de vergaderruimte binnen en gaf ik je snel de reeds door mij dubbel gekopieeerde vergaderstukken. Je ging in dit soort situaties rustig een shaggy draaien, vertelde een anecdote en was vanaf dat moment meester van de situatie.

Je was afwisselend begripvol, scherp, persoonlijk, zakelijk , brutaal, relativerend formeel, charmant, filosofisch en strategisch. Je zette daarmee je tegenstanders regelmatig op het verkeerde been (soms was dit ook het geval bij je collega’s, maar het belangrijkste was dat je steeds het maximale onderhandelingsresultaat binnenhaalde.

Je horizon ging gelukkig ook verder dan alleen de eerstelijnspsychologen in Kennemerland en het Zilveren Kruis. Zo heb je al eind jaren 70 samen met Joost contact gezocht met het NIP. Bij de toenmalige directeur Stuyling de Lange kreeg je geen steun voor het idee om psychologische hulp in de eerste lijn aan te bieden. Het NIP zag er niets in. De geschiedenis heeft deze directeur gelukkig ongelijk gegeven Later in 1983 was je actief betrokken bij de oprichting van de werkgroep eerstelijnspsychologen van het NIP waar ik voorzitter van werd. Je hebt mij in die tijd veel wijze adviezen gegeven waar ik nog steeds erg dankbaar voor ben.

In de jaren daarna was je een zeer regelmatige deelnemer aan de algemene ledenvergaderingen van de Sectie Eerstelijnspsychologen, de latere LVE. Toen er behoefte was aan een onderhandelaar die namens de LVE alle zorgverzekeraars in Nederland moest benaderen om het product eerstelijnspsychologie te verkopen was je de geknipte figuur voor deze functie. Opmerkelijk was je kennismaking met de leden van de Sector Gezondheidszorg van het NIP. Peter Groen kan dit nog steeds smakelijk vertellen Er was in die tijd nog een stevige oppositie tegen het idee dat een sectie binnen het NIP betaalde medewerkers aannam. Het bestuur van de Sector Gezondheidszorg wilde de LVE wel eens flink aan de tand voelen. Dit illustere college werd voorgezeten door professor P van de Broek. Op de afgesproken tijd mochten Peter Groen, voorzitter van de LVE en de Heer Hoogervorst betaalde lobbyist voor de LVE uitleg geven. Dirk stelt zich voor en vraagt of hij de voorzitter met professor moet aanspreken. De voorzitter antwoordt: zeg maar Piet .Vervolgens vraagt Dirk of hij zijn jasje mocht uittrekken.

Piet van de Broek zegt : Natuurlijk mijnheer Hoogervorst.

De knalrode bretels die vervolgens te voorschijn kwamen smoorden vervolgens iedere initiatief om bezwaar te maken tegen de nieuwe beleidsmedewerker.

Vervolgens heb je je kunsje uit Kennemerland herhaald bij andere zorgverzekeraars en momenteel krijgt bijna tweederde van de inwoners van Nederland eerstelijnspsychologische hulp vergoed.

Terug naar onze regio. Ik zou je te kort doen als ik je alleen zou noemen in je rol van onderhandelaar met financiers. Je hebt ook steeds gewezen op het belang van goede contacten met organisaties van huisartsen, maatschappelijk werk en tweede lijn. Zo is er een aantal jaren geleden een samenwerkingsconvenant gesloten met RIAGG Zuid Kennemerland.

Behalve dat je een groot ambassadeur was voor onze organisatie drukte je ook je stempel op de interne organisatie en de cultuur binnen ons ROEP:

Je toonde je altijd erg betrokken met het wel en wee van de leden en respecteerde ook afwijkende standpunten. Je kon ook wel eens spinnijdig worden als in jouw ogen de collectieve belangen ondergeschikt werden gemaakt aan individuele belangen. Je hebt je altijd zeer bescheiden opgesteld ten aanzien van jouw individuele belangen.

Ik kom aan het einde van mijn verhaal

Iemand die zo lang vorm heeft gegeven aan regionale en landelijke ontwikkelingen binnen de eerstelijnspsychologie moet wel een flinke erfenis hebben nagelaten in de vorm van artikelen, notities en brieven.

Helaas, in het archief van onze ROEP kwamen wij je handschrift bijna niet tegen.

Naar teksten uit typemachines en printers hoefden wij al helemaal niet te zoeken. Jij had ook helemaal geen instrumenten nodig, je had genoeg aan je intellect en passie voor de zaak . Het belangrijkste instrument dat was jijzelf.

De volgende generaties eerstelijnspsychologen zullen het ook moeten doen met de de talrijke anecdotes over jou. Je zult dan de geschiedenis ingaan als een legendarische figuur die enorm veel heeft betekend voor de eerstelijnspsychologen in onze regio maar ook in de rest van Nederland.

Geachte collega’s : als jullie morgenochtend zitten te ontbijten bedenk dan dat je het brood zelf verdient hebt maar dat je het beleg te danken hebt aan Dirk.

Frits Bosch